Twoja prezentacja maturalna o sex telefonie
poniedziałek, 22 sierpnia 2016
Sex telefon - czy jego czas już minął?
Wiele portali internetowych ogłosiło ju koniec ery seks telefonów. Czy to aby jest prawda? Na pierwszy rzut oka można się z tym zgodzić ale po dokładniejszym zbadaniu rynku okazuje się że sextelefon co prawda zszedł do podziemia ale wciąż znajdują się osoby, które cenią sobie bodźce słuchowe i czasem korzystają z tego typu rozrywki. Lata świetności węc sex telefon ma za sobą ale jeszcze nie powiedział ostatniego słowa.
piątek, 29 marca 2013
Tylko dla Was - piszemy to co najlepsze
Witamy!
Piszemy najwyższej jakości prezentacje maturalne za niewygórowaną cenę. Od konkurencji odróżnia nas to, że działamy uczciwie, dla każdego przygotowujemy wyjątkową i niepowtarzalną prezentację. Chcesz wiedzieć więcej koniecznie wypełnij formularz po prawej stronie.
czwartek, 14 lutego 2013
Juliusz Słowacki
Urodził
się w 1809 roku i zmarł w 1849 roku. Jest to jeden z najbardziej znanych
polskich poetów, dramatopisarzy. Słowacki jest zaliczany do wybitnych twórców
romantycznych i nazywany obok A. Mickiewicza oraz Z. Krasickiego – „wieszczem
narodowym”.
W
latach 1825 – 1828 studiował prawo na Uniwersytecie Wileńskim. W 1829 roku
wyjechał do Warszawy i tam podjął pracę, jako aplikant w komisji Rządowej
Przychodów i Skarbu. W 1831 roku był zatrudniony w Biurze Dyplomatycznym Rządu
Narodowego. Następnie wyjechał do Drezna, skąd udał się w roli kuriera
dyplomatycznego do Londynu i Paryża, gdzie osiadł na stałe po zakończeniu
misji.
W
okresie 1832-1836 przebywał w Genewie, ten pobyt miał wpływ na jego twórczość,
np. poemat miłosny w Szwajcarii (wydany w 1839 roku). W 1836 wyjechał do Włoch,
a później do Grecji, Egiptu i Palestyny (podróż do Ziemi Świętej z Neapolu,
1836-1839, wydanie pośmiertne w całości 1866). W 1838 roku wrócił do Paryża.
Poeta zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 roku
jego prochy zostały przywiezione do kraju i złożone obok Mickiewicza w krypcie
na Wawelu.
Do wielkich dramatów
Słowackiego zaliczają się: „Kordian” (1834), „Horsztyński” (1835, wydanie
pośmiertne 1866), „Balladyna” (1839), „Fantazy” (wydany 1866), „Mazepa” i
„Lilla Weneda” (1840), „Ksiądz Marek” (1843), „Sen srebrny Salomei” (1844),
„Zawisza Czarny” (1844-1845, wydany 1908), „Samuel Zborowski” (powstał zapewne
1845, wydanie całości 1903), parafraza Księcia niezłomnego P. Calderona (1844).
Poematy:
„Anhelli” (1838), „Poema Piasta Dantyszka herbu Leliwa o piekle” (wydane
anonimowo 1839), „Ojciec zadżumionych” i „Wacław” zostały wydane wraz z
poematem W Szwajcarii pt. „Trzy poema” (1839). Nieukończony poemat dygresyjny
„Beniowski” (pieśń 1-5, 1841, pieśń 6-10 w tomie 2 Pism pośmiertnych, 1866).środa, 13 lutego 2013
Prezentacja motyw śmierci
Patrząc
spod kąta dziedziny, jaką jest biologia - śmierć to nieodwracalne zatrzymanie
czynności ustroju organizmu oraz procesu, jakim jest przemiana materii. Jest
jednym z części egzystencji, która ma ogromny wpływ na świadomość i odbieranie
świata przez człowieka. Śmierć tak naprawdę jest nieodłącznym elementem życia.
Zawsze kojarzy się wyłącznie negatywnie ze względu na lęk, utratę bliskiej
osoby, cierpienie. Chrześcijanin może spojrzeć na to w ten sposób, że jest to
ucieczka od cierpienia, jakie spotyka go na ziemi, inne wytłumaczenie śmierci
głosi, że ludzie w obliczu śmierci są
traktowani identycznie – bez względu na status społeczny, wykształcenie czy
znajomości. Głównie jednak jest to rozpoczęcie nowego, pozagrobowego życia – w
niebie. Ale tak czy inaczej najbliżsi nie potrafią w ten sposób spojrzeć na to,
co spotkało ukochaną osobę, zawsze pogrążają się w bólu.
Nie
jest to wyjaśnione dlaczego każda religia i wszyscy bez względu na kulturę
rozmyślają na temat umierania. Są rozróżniane etapy jakie przeżywają ludzie,
przeważnie ogarnia nas lęk i obawa, po pewnym czasie następuje zaakceptowanie
rzeczywistości, a na końcu oczekiwanie na kres życia. Tak naprawdę nie można
poznać śmierci, bo gdy człowiek istnieje śmierć go bezpośrednio nie dotyczy i
odwrotnie – gdy doświadczymy śmierci nie będzie nas już na tym świecie. W celu
zmniejszenia niepewności niejeden człowiek tworzył na wiele sposobów obrazy
śmierci, co w efekcie przedstawia się jako znany wszystkim szkielet z kosą.
Subskrybuj:
Posty (Atom)